هدف از این استاندارد، توانمندسازی سازمان ها به استقرار سیستم ها و فرآیندهای لازم برای بهبود عملکرد انرژی شامل کارایی، بهره برداری و مصرف انرژی است. پیاده سازی این استاندارد بین المللی جهت کاهش تصاعد گازهای گلخانه ای و دیگر پیامدهای زیست محیطی و کاهش هزینه انرژی از طریق مدیریت سیستماتیک انرژی در نظر گرفته شده است. این استاندارد بین المللی برای تمام انواع سازمان ها در اندازه های مختلف صرفنظر از شرایط جغرافیایی، فرهنگی یا اجتماعی قابل کاربرد است. پیاده سازی موفق به تعهد کلیه سطوح و بخشهای سازمان و خصوصا مدیریت ارشد بستگی دارد. این استاندارد بین المللی، الزامات یک سیستم مدیریت انرژی (EnMS) را تشریح می کند که بر مبنای آن ها سازمان قادر به استقرار و پیاده سازی خط مشی انرژی، استقرار اهداف کلان و خرد و برنامه های اجرایی است که الزامات قانونی و اطلاعات مربوط به بهره برداری انرژی بارز را نیز در نظر می گیرد. سیستم مدیریت انرژی سازمان را قادر می سازد به تعهدات خط مشی خود دست یابد، برای بهبود عملکرد انرژی اقدامات لازم را به کار گیرد و انطباق سیستم را با الزامات این استاندارد بین المللی نشان دهد. 

 

 

ISO 15189 بوسیله کمیته فنی ISO/TC 212 تهیه شده و جهت ارزیابی آزمایشگاههای کلینیکی و سیستمهای تشخیص آزمایشگاهی بکار می رود. هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات خاص برای کیفیت و احراز صلاحیت در آزمایشگاه های پزشکی می باشد.

 

 

این استاندارد که بر اساس ISO/IEC 17025 و ISO 9001 می باشد، الزاماتی برای صلاحیت و کیفیت که خاص آزمایشگاه های پزشکی است را ارائه می دهد. خدمات آزمایشگاه پزشکی در مراقبت از بیماران ضروری است و بنابراین باید به منظور برآوردن نیازهای تمام بیماران و کارکنان بالینی که مسئولیت مراقبت از بیماران را بر عهده دارند، در دسترس باشند. اینگونه خدمات شامل ترتیباتی برای پذیرش، آماده سازی بیمار، شناسایی بیمار، جمع آوری نمونه ها، نقل و انتقال، ذخیره سازی، پردازش، انجام آزمایش نمونه های بالینی و متعاقبا صحه گذاری، تفسیر، گزارش و مشاوره با در نظر گرفتن ایمنی و اصول اخلاقی در فعالیت های آزمایشگاه پزشکی می باشند. بنابراین آزمایشگاهیان تلاش کردند تا استانداری تهیه کنند که همه نیازهای اساسی یک آزمایشگاه تشخیص طبی را در بر بگیرد. این استاندارد تحت عنوان استاندارد ۱۵۱۹۸ نام گذاری و منتشر شد.